O PATRONIE SŁÓW KILKA

-    Przez wiele la św. Mikołaj należał do najbardziej znanych i czczonych w Kosciele świętych (do św. Atoniego z Padwy ┼ 1231)
-    Greckie imię Mikołaj znaczy etymologicznie tyle co „zwycięski lud”. Odmiany: Nikolas, Niklas, Klaus, Mikulasz, Miklos, Nichol
-    Urodził się prawdopodobnie w mieście PATARA (Patras) w Licji (Mała Azja, Grecja) ok. 270 roku -obecnie Antalaya na terytorium Turcji
-    Licja – starożytna kraina w Azji Mniejszej (zachodnia część terytorium dzisiejszej Turcji) należała do Cesarstwa Rzymskiego. Główny ośrodek Myra
-    Był jedynym dzieckiem zamożnych rodziców (wyproszony gorącymi modłami)
-    Od młodości wyróżniał się pobożnością, wrażliwością na niedolę. Wybrał stan duchowny – kształtowaniem jego duchowości zajął się jego stryj Mikołaj biskup Myry
-    Po śmierci rodziców dzielił się z innymi swoim znacznym majątkiem (np. Ułatwił zamążpójście trzem córkom zubożałego szlachcica podrzucając im skrycie pieniądze – patrz Dante – patrz legendy)
-    Wybrany na biskupa Miry ( Myry - obecnie Demre) podbił serca wiernych gorliwością pasterską i troską o ich potrzeby materialne. Cuda przysporzyły mu większej jeszcze chwały – Cesarz Konstantyn I Wielki skazał trzech młodzieńców Miry na karę śmierci za jakieś wykroczenie (nieproporcjonalne do tak surowego wyroku). Św. Mikołaj osobiście udał się do Konstantynopola by uprosić łaskę, w czasie zarazy jaka nawiedziła jego strony, usługiwał zarażonym z narażeniem własnego życia
-    Świadectwem zamożności Myry – ważnego miasta portowego były monumentalne grobowce: niektóre mające postać kilkupiętrowych wolno stojących budowli inne kute w skałach
-    Ruiny Myry znajdują się dziś w pobliżu tureckiego miasta Demre. Zachjowały się resztki bazyliki jaką wzniesiono nad pierwszym grobem biskupa.
-    Św. Grzegorz I Wielki w żywocie św. Mikołaja podaje, że w czasie prześladowania, jakie wybuchło za cesarza Dioklecjana i Maksymiliana (pocz. IV w.) Mikołaj został uwięziony. Uwolnił go edykt mediolański w 313 r.
-    Uczestniczył w pierwszym Soborze powszechnym w Nicei (325 r.), na którym potępiono błędy Ariusza
-    Zmarł 6 grudnia między 345 a 352 rokiem
-    pochowany w Mirze gdzie spoczywał do roku 1087
-    9 V 1087 r. pochowany w Bari
-    29 IX 1089 Papież bł. Urban II poświęcił jego grobowiec w bazylice wystawionej ku jego czci
-    Na grobie św. Mikołaja odbył się w 1098 r. synod, który miał za cel połączenie kościołów prawosławnego z rzymskim. Przewodniczył Papież bł. Urban II. Wśród 184 biskupów był także prymas Anglii arcybiskup św. Anzelm z Canterbury, który był w tym czasie na wygnaniu
-    W Bari w bazylice istnieje dokument z XII w. opisujący dokładnie dzieje sprowadzenia relikwi świętego. Podane są imiona kapłanów, którzy w tym uczestniczyli: Lupus i Grinoaldus. Kupcom włoskim udało się wydobyć zezwolenie od Turków na zabranie relikwi świętego (wg innych podań wykradzino je). Bari wyprzedziło w tym Wenecję
-    W Mirze do dnia dzisiejszego zachowały się ruiny kościoła św. Mikołaja – archeolodzy za zezwoleniem władz tureckich okryli ślady bazyliki pierwotnej
-    Św. Mikołaj jest głównym patronem Bari, choć wcześniej był nim św. Sabin. Obecna bazylika pochodzi z XII w. W 1197 r. odbyła się konsekracja, w której uczestniczył kanclerz cesarza Henryka VI i bardzo wielu biskupów. Krypta tejże bazyliki pochodzi z 1089 r., jest trzynawowa i kryje w sobie grób świętego z jego obrazem, który jest uważany za łaskami słynący. Wykonany na srebrnej blasze, przedstawia św. Mikołaja w stroju biskupa
-    W kościele górnym obok ołtarza głównego jest ołtarz św. Mikołaja, kuty w srebrze, a nad nim jest także obraz świętego
-    Bazylika posiada skarbiec. Wśród darów artystyczny reliwiarz z XII w. Oraz diadem muzułmański z XIII w.
-    Osobliwością bazyliki jest „święta kolumna” przy której wg tradycji miał być biczowany Jezus
-    podanie głosi, że kiedyś z kości świetego miał wydobywać się pachnący płyn, zwany „manną”. Mówią o nim patrirchowie Konstantynopola” św. Jan Chryzostom (┼ 407 r.), św. Metodiusz i inni. Miał mieć własności lecznicze
-    ekspertyzy naukowe wykazały, że święty był wzrostu niskiego (167 cm) o silnej konstrukcji. W chwili śmierci miał 72 – 80 lat. Badania przeprowadzono w 1957 r. Wzięli w nich udział delegat papieski, kardynał Adeodato Jan Piazza i kardynał Grzegorz Piotr XV Agagian, 6 metropolitów i 19 biskupów    Bazylikę mają pod opieką Dominikanie
-    Bari urządza uroczystość ku czci św. Mikołaja dwa razy do roku: 9 maja i 6 grudnia. Pierwsza na pamiątkę sprowadzenia jego relikwi, druga – w dzień jego zgonu
-    uroczystość majowa ma szczególnie uroczysty charakter. Odtwarza się w niej pamiątkę sprowadzenia reliwi. Całe miasto jest przystrojone galowo. Największy i najpiękniejszy ubrany statek wiezie złoconą, dwumetrową figurę świętego w asyście mnóstwa statków, stateczków i łodzi. Gdy statek przywiezie figurę na brzeg, obwozi się ją po mieście na specjalnie przygotowanym powozie.
-    Miasto Bari liczy dzisiaj ok. 400 tys. Mieszkańców i jest największym z miast nad Adriatytkiem. Biskupstwo założono w początkach chrześcijaństwa, podniesione do godności metropolii w wieku X
-    Tu spędziła ostatnie lata życia królowa Bona, żona króla polskiego Zygmunta II Augusta, pochodząca z książąt Bari, Sforzów
-    najstarsze ślady kultu świetego napotykamy w wieku VI, kiedy to Cesarz Justynian wystawił swiętemu w Konstantynopolu jedną z najwspanialszych bazylik. Cesarz Bazyli Macedończyk (VII w.) w samym pałaacu cesarskim wystawił kaplicę ku czci świętego. Do Miry udawały się liczne pielgrzymki.
-    W Rzymie św. Mikołaj miał dwie światynie, wystawione już w IX w. Papież św. Mikiłaj I Wielki (858 -867) ufundował ku czci swojego patrona na Lateranie osobną kaplicę. Z czasem liczba kościołów doszła do kilkunastu (m.inn. przy Appia Antica, na Campo de Fiori )
-    pisarz średniowieczny pisał: „gdybym miał tysiąc ust i tysiąc języków, nie byłbym zdolny zliczyć wszystkich kościołów wzniesionych ku jego czci”
-    podobiznę świętego opublikowano na znaczkach pocztowych w wielu krajach. Postać św. Mikołaja uwieczniło wielu malarzy i rzeźbiarzy: Angolo Gaddi, Arnold Dreyrs, Jan de Crema, G.B. Tiepolo, Tycjan
-    Najstarszy wizerunek świetego w jednym z kościołów Bejrutu – arabski fresk pochodzi z VI wieku.
-    W Polsce jest 327 kościołów pod jego wezwaniem (najliczniej po św. Janie Chrzcicieli a przed św. Piotrem i Pawłem)
-    Najokazalsze to kościoły w Gdańsku i Elblągu. Ołtarzy posiada święty znacznie więcej, a figur i obrazów ponad tysiąc
    Sanktuaria w Polsce:
- w Pierścu na Śląsku Cieszyńskim
- na Pomorzu w ok. Koszalina (do XVI w.)
    Bractwa ku czci św. Mikołaja:
- w Benicach
- w Maniewie
- w Żydowie
-    Znakomici Polacy: Mikołaj Kopernik (┼ 1543), Mikołaj Trąba (┼ 1422) – pierwszy oficjalny prymas Polski, Mikołaj Rej (┼ 1569) – ojciec literatury polskiej, Mikołaj z Chrzanowa i Mikołaj z Krakowa (w. XVI) – kompozytorzy, Mikołaj z Kurowa arcybiskup gnieźnieński w latach 1409-1411 wikariusz generalny Królestwa, Mikołaj Sęp Szarzyński (┼ 1581) poeta, Mikołaj Radziwiłł (┼ 1616) wojewoda trocki i wileński
-    Topografia – 62 miejscowości, które od Mikołaja mogły zapożyczyć nazwy: Mikołajki, Mikołów
-    Święty Mikołaj patron burz na wodzie i lądzie, strzeże ludzi przed nagłymi zmianami, przed niebezpieczeństwem, stał się opiekunem ludzi najbardziej narażonych, najbardziej ruchliwych jakimi swego czasu byli marynarze i kupcy. I stąd kaplice i kościoły pod wezwaniem świętego Mikołaja powstają wzdłuż brzegów mórz. Pierwszym kościołem na polskim brzegu Bałtyku, równocześnie kościołem, który stale zachował swój charakter katolicki i polski jest kościół św. Mikołaja w Gdańsku. Dalej widzimy kościoły wzdłuż Wisły w Grudziądzu, Toruniu. Stąd linia tych świątyń przesuwa się na południe i przez Inowrocław, Kalisz i Kraków podąża starą drogą królowej Kingi przez Karpaty na Węgry. Są to główne punkty szlaku zachodniego – przesuwał się on z kupcami od wybrzeży morskich wgłąb lądu. Drugim szlakiem jest szlak wschodni, który wiedzie z Wielkiego Nowogrodu poprze Wilno (pierwszym patronem Wilna był św. Mikołaj), Brześć nad Bugiem (miejsce zawarcia Unii Brzeskiej w kościele św. Mikołaja) aż do Lwowa, gdzie kościół św. Mikołaja należy do najstarszych w mieście.
-    Podatek czopowy starostowie musieli odsyłać do skarbu królewskiego na św. Mikołaja „tam, gdzieby król osobą swą bawił”
-    Piwo świętego Mikołaja – „Samichlaus” warzone w latach 1979-1996 w browarze Hürlimann w Zürichu a od 2000 r. w browarze Schloss Eggenberg w Vorchdorf w Górnej Austrii. „Samichlaus” w niemieckim dialekcie w Szwajcarii oznacza św. Mikołaja. Zalicza się je do najmocniejszych piw świata – 14 % alkoholu i prawdopodobnie jest piwem o najdłuższym okresie leżakowania. Waży się je każdego roku z okazji św. Mikołaja (6.XII) – tego dnia miejscowy proboszcz w przybrowarnej kapliczce błogosławi napój, który następnie prze 10 miesięcy fermentuje i dojrzewa. Smakiem przepomina wiśniówkę. Przy nalewaniu nie tworzy się piana ale smakuje wybornie
-    Ojciec Święty Jan Paweł II nazwał św. Mikołaja „patronem daru człowieka dla człowieka”
-    dokumenty historyczne dotyczące św. Mikołaja, jego życia i działalności są bardzo skąpe. To co na jego temat później napisano zaczerpnięte zostało z biografii innych postaci lub legend. Tym niemniej jest on postacią na wskroś historycznie autentyczną.
-    Pierwsze biografie napisano w IX w. Najpowszechniejszą jest biografia spisana przez Symeona Mataphrastesa w X w.
-    25 XII 2004 r. powołano nową parafię w Szczecinie p.w. św. Mikołaj, gdyż każde miasto portowe miało św. Mikołaja jako swego patrona
-    w średniowiecznej Europie dzień św. Mikołaja był okazją do wyboru „chłopca-biskupa”, który sprawował rządy aż do Święta Młodzianków (28.12.). Zwyczaj ten dotrwał do naszych czasów w Monserrat w Katalonii
-    Szczególną czcią otaczany w Bari, Monserrat, wśród prawosławnych, w Pierścu k. Skoczowa
-    jeden z 14 wspomożycieli
-    tradycję dawania prezentów w Polsce rozpowszechnił ks. Piotr Skarga, który założył w Krakowie tzw. Skrzynkę św. Mikołaja – pod opieką specjalnego bractwa, które każdego roku 6 XII wypłacało z niej pieniądze dla biednych, a uczciwych dziewcząt aby umożliwić im zamążpójście lub wstąpienie do klasztoru