W obrębie granic administracyjnych Kielc znajduje się obecnie 6 cmentarzy:
- Cmentarz tzw. "Stary" - w obszarze pomiędzy ulicami: Ściegiennego, Gagarina, Kwasa, Mahometańską, będący właściwie kompleksem cmentarzy;
- Cmentarz tzw. "Nowy" znajdujący się w niedalekim sąsiedztwie Cmentarza Starego przy ul. Spokojnej;
- Cmentarz na Piaskach, przy ul. Zagnańskiej;
- Cmentarz w Białogonie przy ul. Chłopskiej;
- Cmentarz Cedzyna, znajdujący się we wschodniej części miasta, blisko jego administracyjnych granic;
- Cmentarz Żydowski, w rogu ulic Pakosz i Kusocińskiego.
Cmentarz Stary jest najstarszym z kieleckich cmentarzy. Nie ma dokładnych danych o roku jego powstania, ale można przyjąć, że było to w latach 1801-1805. Założony został na terenie byłego folwarku biskupiego Psiarnia, przy trakcie do Chmielnika. Wcześniej zmarłych chowano na cmentarzu kolegiackim - przy katedrze, cmentarzu przy kościele św. Wojciecha (pierwsza wzmianka o nim już w XII w.), a także przy kościółku - kaplicy św. Leonarda (już nieistniejącym przy obecym Pl. Moniuszki).
Cmentarz poszerzano kilkakrotnie (w latach 1818 w kierunku wschodnim, 1860-62 w stronę południa, wg projektu A. Dunina i 1882-1884 wg proj. Franciszka Kowalskiego - otoczono wówczas murem od strony Ściegiennego), zasadniczy jego rozwój przestrzenny nastąpił w 2 połowie XIX wieku, a spowodowany został zapełnieniem jego powierzchni. W 1926 roku zaprzestano jego poszerzania. Stało się to przyczyną założenia nowego cmentarza w dzielnicy Piaski.
Początkowo cmentarze: katolicki, ewangelicki i prawosławny stanowiły jeden kompleks terytorialny.
Powstanie cmentarza ewangelickiego związane jest z historią parafii tego wyznania w Kielcach. Próby organizacji parafii miały już miejsce w 1812 r. W 1834 r. w promieniu 4 mil wokół Kielc zamieszkiwało 611 ewangelików, co wpłynęło na powstanie w 1836 r. parafii ewangelickiej. Nieco później w zespole cmentarza "starego" powstał cmentarz prawosławny. Potrzeba jego utworzenia wiązała się oczywiście z faktem zamieszkiwania w Kielcach sporej liczby Rosjan (w 1845 - w promieniu 2 mil wokół Kielc było 1500 prawosławnych). W 1851 podjęto starania o utworzenie oddzielnego cmentarza dla prawosławnych, co zostało sfinalizowane w 1865 r.
W 1980 r. Wojewódzki Konserwator Zabytków w Kielcach uznał cmentarz Stary w Kielcach za zabytkowy. W strefie ścisłej ochrony konserwatorskiej znalazły się kwatery parzyste od nr.4 do 14. Ochroną objęty został układ przestrzenny, drzewostan oraz nagrobki i kaplice postawione do 1939 r. na terenie całego cmentarza. Wszelkie prace prowadzone na cmentarzu, łącznie z pielęgnacją drzewostanu, winny być uzgodnione zarówno z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków w Kielcach, jak również z Dozorem Cmentarza.
źródło: www.um.kielce.pl