Kościół Św. Wojciecha, najstarszy w Kielcach, istniał pierwotnie w formie drewnianej - z drewna modrzewiowego, już w X w. na terenie najstarszej osady i grodu obronnego. Pierwotnie pełnił funkcję kościoła cmentarnego. W roku 1763 na miejscu drewnianej świątyni wybudowano barokowy murowany kościół ufundowany przez kanonika Jana Rogallę. Obecna świątynia została wydatnie powiększona w latach 80-tych XIX wieku. W swym wnętrzu posiada namalowane w 1889 r. przez Jana Stykę (współautor Panoramy Racławickiej, wychowanek Akademii Wiedeńskiej i krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych) obrazy. Są to "Rozmnożenie chleba" w ołtarzu głównym oraz "Św. Rozalia" i "Św. Franciszek" w zwieńczeniu prawego bocznego ołtarza. W zachodniej części, tuż koło zewnętrznego muru otaczającego kościół, stoi figura Chrystusa Frasobliwego (tzw. "latarnia zmarłych") z 1732 r. - pozostałość po cmentarzu. Wznosi się ona na okrągłym, kamiennym słupie o wielobocznej podstawie. Przez otwory, wpadające światło oświetla znajdującą się wewnątrz, wykutą w piaskowcu, postać Chrystusa Frasobliwego. Na cokole latarni umieszczony jest częściowo zatarty napis: ANNO D (...) 1732 D 28, CIALA LUCKIE NA TEM MIEJSCU SPOCZYWAJACE UPRASZAJA POBOZNOSCI WASZY (...)POZDROWIENIA ANIELSKIE.
Na zachodniej ścianie zachował się kamienny portal z 1763 roku z tablicą fundacyjną. Na zewnątrz po stronie prawej od wejścia głównego stoi pomnik świętego Wojciecha odsłonięty w 1997 roku. Kościół umiejscowiony jest pomiędzy ulicą Bodzentyńską a Aleją IX Wieków Kielc, przy Placy Św. Wojciecha. Kościół otoczony jest ponad stuletnimi drzewami.